รักวุ่นวาย?? [MyungYeol]

ข้อมูลเบื้องต้น

ตอนนี้เจ้าของที่เเต่งเรื่องนี้จะเข้ามาอัพเองแล้วน้ะค่ะ อย่าลืมติดตามผลงานของเค้าน้ะ Ss คือชื่อย่อของเจ้าของผลงานนี้น้ะค่ะ เราว่า Ss น่ารักมากเลยน้ะ แต่หื่นไปนิดเดียวเอง(?) 5555555555555

คิม มยองซู :  หึ... แล้วเราจะได้เห็นดีกัน

อี ซองยอล : ไอคิม มยองซู คนอย่างนายมันต้องเจอคนอย่างชั้น รู้จัก อี ซองยอลคนนี้น้อยไป

เนื้อเรื่อง

Myungyeol        

                               

“ โอ้ยยยย!!! ไอคิม มยองซูมันอยู่ไหน มันอยู่ไหน!!”  ซองยอลที่เดินตะโกนเรียกคิมมยองซู ทำให้คนทั้งโรงเรียนที่อยู่แถวนั้นหันมามอง และหลบทางให้กับลี ซองยอล นักเรียนตัวแสบ! หรือบุคคลอันตราย!!! (?)

“ยอลลี่... นายจะแหกปากทำไมเนี่ย? ไม่อายคนอื่นเค้ามั่งรึไงห้ะ!” นัม อูฮยอนหันมาบอกเพื่อนสนิทที่เดินแหกปากมาแต่ไกล
“ก็ไอคิม มยองหน่ะสิ มันมากวนตีนชั้นตั้งแต่เช้าเลย อารมณ์เสีย แม่งรู้จักบ้านชั้นได้ยังไงก็ไม่รู้” ซองยอลเดินมานั่งที่โต๊ะที่มี อูฮยอน และ ดงอูนั่งรออยู่แล้ว

“แกนี่ก็ทะเลาะกับมันได้ทุกวันเลยนะ ทะเลาะกันแบบนี้แอบมีซัมติ่งกันรึป่าวว่ะเนี่ย” อูฮยอนแซวซองยอล แต่ซองยอลก็ตะโกนขึ้นมาว่า

“หึ... ชั้นน่ะแมนพอเว้ย อย่างไอแอลไม่ได้แอ่มชั้นหรอกหน่า”ซองยอลตะโกนออกมาพร้อมกับท่าทางที่มั่นใจสุดๆ! แต่หารู้ไม่ว่าใครบางคนแอบฟังอยู่
__________________________________________________________________________________

มยองซูที่เดินมายังมหาลัย ใช่เมื่อเช้าเค้าแอบไปแหย่ซองยอลมา! 555. ซองยอลไม่เคยรู้เลยว่าคอนโดของเค้านั่นอยู่ห่างจากบ้านของซองยอลแค่ 2 หลัง  วันนี้เป็นวันที่เค้าอารมณ์ดีมากๆ

ตอนนี้ผมถึงโรงเรียนแล้ว นั่นซองยอลนี่! ตะโกนเรียกหาผมด้วย ><. ทำไมคนๆนี้ถึงได้น่ารักขนาดนี้นะ ใช่! ผมแอบชอบซองยอลลี่ของผม และ เค้าต้องเป็นของผมคมแค่คนเดียว!  และตอนนี้ยอลลี่ที่รักของผมยังไม่รู้ ใช่ๆผมกับยอลลี่ทะเลาะกันทุกวัน แต่นั่นก็เป็นความสุขของผมที่ได้เห็นเวลายอลลี่โกรธ เค้าน่ารักมากๆเลยล่ะ!
อ่า! ผมได้ยินที่ซองยอลพูดทั้งหมด หึ! เค้ายังรู้จักผมน้อยไป! ต่อจากนี้ไปชั้นจะไม่ออมมือให้นายแล้วนะ เตรียมตัวไว้นะซองยอลลี่ที่รักของคิม มยองซู

ณ ห้องเรียน เกรด 12

นักเรียนทุกคนกำลังหยอกล้อกันอยู่ คุยกันเสียงดังทะลุออกมานอกห้อง!

ครืดดดดด ครืดดดดด!
เสียงประตูเปิดออก นักเรียนทุกคนต่างหันไปมองที่ประตู แต่พอเห็นว่าเป็นใคร ก็แยกกันนั่งที่และ ทั้งห้องอยู่เงียบสนิทอย่างกะป่าช้า(?) ไม่ใช่ใครที่ไหน คิม มยองซู ผู้ชายเย็นแห่งห้อง

มยองซูแค่มองผ่านนักเรียนพวกนั้นแล้วไปนั่งที่ประจำของตัวเองที่อยู่หลังห้องข้างหน้าต่าง! แค่มีโต๊ะอยู่โต๊ะหนึ่งคั่นระหว่างมยองซูกับหน้าต่าง ใช่! มันคือโต๊ะของซองยอลลี่คู่ปรับ(?) เอ้ย.. ไม่ใช่ๆ คนรักต่างหาก(?)  มยองซูหยิบหนังสือขึ้นมาอ่านเล่นๆ เงียบๆอยู่คนเดียว

ครืดดดดด  ปังงง!!

ร่างโปร่งที่เดินเข้ามาปิดประตูอย่างแรง! ใช่ เค้าโมโห แค่เห็นหน้ามยองซูเค้าก็โมโหแล้ว ฮึ่ย!   ร่างโปร่งเดินมานั่งที่โต๊ะเรียนข้างๆมยองซู! ใช่ ลี ซองยอลนั่งข้างมยองซู เพราะอยู่เลขที่ใกล้กัน เลยถูกอาจารย์จอมโหดจับให้นั่งข้างกัน เค้าเคยทะเลาะกับยัยอาจารย์นั่น แต่อาจารย์จอมโหดก็บอกว่าถ้าอยู่ไม่ได้ก็ลาออกไปซะ ลี ซองยอลเลยจำใจต้องอยู่ต่อ!! TT. น่าเศร้าใช่มั๊ยหล่ะ? เพราะมยองซูมันเป็นตัวซวย  เรื่องจริง!

“ย่าส์! คิม มยองซู นายเอาหน้าของนายออกไปไกลๆชั้นเลยนะ” เสียงของซองยอลทำให้คนทั้งห้องหันมามอง! ผมพยายามดันหน้าของมยองซูออก ก็มยองซูมันเป็นบ้าอะไรก็ไม่รู้อยู่ดีๆ ก็ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆ แล้วเป่าลมใส่คอของผม ><. ผมไม่ได้เขินนะ จริงๆไม่ได้เขินจริงๆนะ

“อะไรเล่า? ปกติเราก็ทำแบบนี้อยู่แล้วไม่ใช่หรอ?” มยองซูพูดขึ้น! ทำเอาคนทั้งห้องหน้าแดง แล้วรีบหันหน้าไปทางหน้าห้องทันที ซองยอลถลึกตาใส่แล้วตะโกนด่ามยองซู

“ไอบ้ามยองซู ทำบ้าทำบอ อะไรของแกห้ะ!!!! ชั้นไปเคยทำอะไรแบบนี้กับแกตอนไหน? หุบปากของแกซะที” มยองซูยิ้มมุมปาก ซองยอลถลึกตาใส่ นี่ซองยอลของเค้าทำไมน่ารักแบบนี้นะ สงสัยต้องเพิ่มเลเว่ลแล้วมั้ง

“ยอลลี่ ไม่ต้องเขินหรอกนะ ไม่มีใครเห็นหรอก ทุกคนเค้าหันหน้าไปกันหมดแล้วนะที่รัก” มยองซูพูดขึ้นพร้อมยิ้มกรุ้มกริ่ม ซองยอลอ้าปากค้าง ! นี่มันอะไร ไอ้บ้านี่ผีเข้ารึป่าวว่ะ พูดอะไรแปลกๆ แหวะ ขนลุก TT.

“ไอบ้ามยองซู ถ้านายยังไม่เลิกพูดชั้นจะเอาเลือดจากปากนายออก! เอามั๊ยห้ะ!” ซองยอลพูดพร้อมยกกำบั้นขึ้น!

“ที่ร๊ากกกง่า อย่างอนเค้าสิ มาๆ เดี๋ยวเค้าให้รางวัล” มยองซูพร้อมยื่นหน้าเข้าไปใกล้ซองยอลและเป่าลมใส่แก้มใสๆนั้น ใสจริงๆนะ อมชมพูด้วย อ๊ากกก!!!  ผมชักจะอดใจไม่ไหวแล้วสิเนี่ย ซองยอลน่ารักไปแล้วนะ

ผลั่กกกกก!!!

ซองยอลต่อยเข้าที่หน้าของมยองซู แล้วคนทั้งห้องก็หันมามองด้วยความตกใจ เพราะปกติแล้วเวลา 2 คนนี้ทะเลาะไม่เคยมีใครลงไม้ลงมือมาก่อน อย่าน้อยก็แค่กระแทกกระทั้นกัน! แล้วอีก 5 นาทีก็กลับมาทะเลาะกันใหม่  มยองซูตกใจ แต่ในความตกใจก็มีความโมโหอยู่ ซองยอลกล้าทำแบบนี้กับเค้าเลยหรอ? ได้ แบบนี้เราจะได้เห็นดีกัน

ตอนนี้ในห้องได้กลายเป็นนักเรียนมุ่งกันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

ซองยอลง้างมือจะต่อยมยองซูอีก แต่มยองซูก็รวบมือทั้ง 2 ข้างของซองยอลไว้ แล้วดึงซองยอลเข้ามาใกล้แล้วประกบปากหนาลงบนปากบางทันที

“อื๊ออออ... ออ่อยอั้นอะไอ่อยองอู(ปล่อยชั้นนะไอ่มยองซู)”ซองยอลเบิกตากว้างแล้วพูดด้วยความยากลำบาก มยองซูไม่ฟังแต่กลับขบเม้มริมฝีปากบางเบาๆ ดูดดุนแล้วส่งลิ้นเข้าไปควานหาความหวานจากปากของซองยอล ซองยอลพยายามดิ้น และ ขัดขืนเค้าเต็มที่ แต่หลังจากนั้นซองยอลก็เริ่มผลัก ทุบตีเค้า ทำให้เค้ารู้ว่าซองยอลเริ่มขาดอากาศหายใจ มยองซูเลยผละปากออกอย่างน่าเสียดายและเลื่อนหน้าไปหอมแก้มอมชมพูของซองยอล ฟอดดดดด ซองยอลช่างหอมหวานเหมือนขนม!! เค้าชักอยากกินคนๆนี้เร็วๆแล้วสิ

“ว่าไง? จูบแรกล่ะสิ หึ!” มยองซูยิ้มมุมปาก แต่มือก็ยังโอบเอวซองยอลไว้อยู่ ตอนนี้คนทั้งห้องต่างพากันหน้าแดง บางคนก็เสียดาย บางคนก็ดีใจ บางคนก็เลือดพุ่ง(?)

“ไอ.. ไอมยองซู นายอยากตายใช่มั๊ย? ปล่อยชั้นนะโว้ย ปล่อยสิว่ะ.!!” ซองยอลพูดพร้อมดิ้นไปดิ้นมาในอ้อมกอดของมยองซู

“ให้ปล่อยหรอ? อืมมมม.... ถ้าอยากให้ปล่อย งั้นก็จูบชั้นสิ” มยองซูพูดพร้อมยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆซองยอล ซองยอลเบิกตากว้างแล้วพยายามดิ้น
“ไอ่บ้าเอ้ย.. ชั้นไม่เอาหรอกน้ะเว้ย.. ปล่อยสิ ปล่อยชั้นสิว่ะ” ซองยอลดิ้นๆ ผลัก ทุบ ตี ต่อย ทำร้ายมยองซูทุกอย่างแต่มยองซูก็ไม่ยอมปล่อยเค้าสักที

มยองซูดึงซองยอลเข้ามาหอมแก้ม แล้วจุ้บไปที่ปากบาง อีกครั้ง อีกครั้ง อีกครั้ง และอีกครั้ง ซองยอลเบิกตากว้างแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ มยองซูจับเค้าล็อกไว้อย่างแน่นหนา! มยองซูผละออกมาแล้วลากซองยอลมานั่งที่โต๊ะเรียนเพราะกริ๊งเข้าเรียนดังแล้ว มยองซูจับให้ซองยอลนั่งที่โต๊ะของตัวเอง มยองซูเองก็เช่นกัน แต่... มยองซูขยับเก้าอี้เข้าไปใกล้ซองยอล และเอามืออีกอย่างโอบรอบเอวบางเอาไว้ ซองยอลพยายามขัดขืนแต่มยองซูก็กระซิบว่า
“ถ้านายขัดขืนหรือทำร้ายร่างกายชั้น ชั้นจะจูบนายต่อหน้าอาจารย์และคนทั้งโรงเรียน” ซองยอลนั่งนิ่งไม่ขยับ มยองซูยิ้มอย่างถูกใจ

Myungsoo Said….

ซองยอลของผมทำไมน่ารักแบบนี้น้ะ วันนี้ผมจะทำตัวติดกับซองยอลทั้งวัน ดีใจชะมัดผมได้เป็จูบแรกของซองยอลด้วย ให้ตายเถอะ คนแรกของ ลี ซองยอลก็ต้องเป็นผม ใช่! ซองยอลต้องเป็นของผมคนเดียว!!
Seongyeol Said….

มยองซูนายมันบ้าชะมัดเลย  งื๊ออออ.... ผมไม่ได้เขินนะ จริงๆ ><. มยองซูมันเป็นบ้าอะไรของมัน อยู่ดีๆก็มาจูบ นั่นมันจูบแรกชั้นนะไอ้บ้า เฮ้อออ... น่าหมั่นไส้ชะมัด

กริ๊งงงงงงงง

เสียงสันญาณหมดเวลาเรียน นั่นก็แปลว่า เลิกเรียนแล้วหนะสิ!

ซองยอลกำลังเก็บของบนโต๊ะเรียนอย่างรวดเร็ว! ร่างโปร่งไม่อยากอยู่ที่นานนัก เพราะ มยองซูน่ะสิ ตามเค้าทั้งวัน จะไปก็ตาม จะไปนี้ก็ตาม ขนาดไปห้องน้ำมันยังจะตาม อึดอัดชะมัด ทะเลาะกับมัน มันก็บอกว่า จะจูบๆ อยู่อย่างเดียว!!! เฮ้อออ... ลี ซองยอลอยากตายยย!!!
มยองซูเห็นซองยอลรีบเก็บของบนโต๊ะ มยองซูก็รีบเก็บให้เสร็จก่อน และ นั่งมองซองยอลเก็บของที่มีอยู่เยอะบนโต๊ะ(?)

มยองซูยิ้มกว้าง วันนี้เป็นที่ผมมีความสุขมากๆเลยล่ะ ได้อยู่ใกล้ชิดซองยอลตลอดเลย คราวนี่แหละจะได้เข้าหาซองยอลได้เร็วๆ ฮ้าๆๆ เป็นยังไงล่ะ เจอผมรุกเข้าไป ซองยอลลี่คงคิดหนักไม่เบาเลยนะนั่น
_________________________________________________________________________________

-ระหว่างทางกลับบ้าน-

ซองยอลรีบวิ่งออกมาจากโรงเรียนเพื่อหนีมยองซู

‘ให้ตายเถอะ! กว่าจะหนีไอบ้านั่นมาได้ เหนื่อยจนไส้จะหลุดอยู่แล้ว(?) แต่เอะ? วันนี้มันเป็นอะไรของมัน อยู่ๆก็มาจูบ อยู่ๆก็มาเดินตาม หรือว่า!! .////. ’ ขณะที่ซองยอลกำลังพูดกับตัวเองอยู่ อยู่ดีๆก็มีความรู้สึกเหมือนมีคนจับเอว แต่พอหันไปทางซ้าย ก็ไม่เห็นจะมีใคร!!! แต่พอหันมาทางขวาก็เจอกับคนที่ตัวเองกำลังนินทาอยู่ในใจ เหอะ! คิม มยองซูไงล่ะ! ตายอยากชะมัด!

“ กำลังคิดถึงผมอยู่ล่ะสิ หนีผมออกมาทำไมครับ? ไม่รักผมแล้วหรอ? ” มยองซูพูดขึ้นขณะที่เดินไปพร้อมๆกับซองยอลและ เอ่อ... และมีมือโอบอยู่ที่เอว

“ ฉันไม่ได้คิดถึงนาย แล้วก็ปล่อยมือออกจากเอวฉันด้วย! ” ซองยอลพูดขึ้นในขณะที่หน้าของตัวเองก็แดง มยองซูเห็นเลยอยากลองแกล้งให้แดงกว่านี้

“ รีบกลับบ้านกันเถอะ ฉันมีอะไรจะบอกนาย ” มยองซูเลื่อนหน้าเข้าไปกระซิบที่ข้างๆหูของซองยอล แล้วขบเม้มมันเบาๆ

“ อ๊ะ ” ซองยอลตกใจ แล้วรีบหันไปทางมยองซู ที่ยืนยิ้มส่งสายตาหื่นๆให้เค้าอยู่

-หน้าบ้านซองยอล-

ซองยอลกำลังไขกุญแจบ้านของเค้าอยู่ พอไขเสร็จเค้ากำลังจะปิดแต่! มีมือหนาของมยองซูมารั้งไว้ก่อน

“ เอามือของนายออกไปสิ ฉันจะปิดประตู ” ซองยอลเงยหน้าขึ้นมาแล้วพูดกับมยองซู พร้อมถลึกตาใส่

“ ยอลลี่ ฉันอุส่าห์มาส่งนาย นายจะไม่ให้ฉันเข้าไปกินน้ำหน่อยรึไง? ” มยองซูพูดขึ้นแล้วแทรกตัวเข้าไปในบ้านของซองยอล

“ นี่นาย!! ” ซองยอลหันมาว่ามยองซูเมื่อมยองซูเริ่มลากเค้าขึ้นบนห้องนอน มันรู้จักห้องนอนของผมได้ยังไงเนี้ยยยยยยย!!!!!!!!!!

มยองซูเปิดประตูห้องนอนของซองยอลแล้วเหวี่ยงซอยอลเข้าไปพร้อมกับตัวเองที่หันหลังล็อกประตูห้อง

“ นะ..นายจะทำอะไรน่ะ ” ซองยอลพูดขึ้นอย่างไม่เต็มเสียงนัก มยองซูสาวเท้าเข้าหาซองยอลอย่าเร็ว แต่ซองยอลก็หลบเค้า มยองซูก้มหน้าแล้วกำหมัดแน่น  ตอนนี้ วันนี้ ที่นี่ เค้าต้องบอกซองยอลให้ได้ เค้าต้องทำมันได้ มยองซูหน้าหนาอยู่แล้วนี่(?)

“ ซองยอล... คะ.. คือฉัน ” ซองยอลมองมยองซูอย่างไม่เข้าใจ มยองซูเหมือนกำลังจะบอกอะไรเค้า แต่ก็ไม่ยอมพูดออกมาสักที อ้ำๆอึ่งๆอยู่นั่นแหละ! โถ่ว!

“ นายมีอะไรก็รีบพูดมาสิ ” ซองยอลถามเพราะความอยากรู้ เค้าอยากรู้ว่ามยองซูต้องการจะบอกอะไรเค้า แต่เค้าก็ต้องชะงัก เมื่อมยองซูสาวเท้าเข้ามาใกล้เค้าจนหน้าของเค้ากับมยองซูห่างกันไม่มากนัก พร้อมกับรั้งเอวร่างบางเข้าหาตน

มยองซูมองเข้าไปในตาของซองยอล ดวงตาที่มีแต่ความร่าเริง สดใส และสวยเหมือนคนตรงหน้าเค้า

“ ซองยอลฉัน...ฉันรักนายน้ะ คือฉันแอบชอบนายมานานแล้ว แล้วๆ ที่ฉันชวนนายทะเลาะทุกวันเพราะเวลานายโมโหมาน่าฟัด เอ้ยๆ น่ารักมากๆเลย คือ ถ้านายมีความรู้สึกเหมือนฉันก็ให้ฉันกดเถอะ เอ้ยๆ ให้ฉันได้เป็นคนรักของนายน้ะ ” มยองซูพูดผิด พูดถูก มยองซูพูดด้วยความกลัวกว่าซองยอลจะต่อยเค้า แต่มยองซูก็คิดผิด ซองยอลเอาแต่นิ่ง และ หน้าแดงจนถึงหู ฟอดดดดดดดดดดดดดดด!  มยองซูมองซองยอลด้วยความอยาก เอ้ย! ด้วยความน่ารักจึงหอมแก้มซองยอลไปฟอดใหญ่ๆ

“ มยองซู!!! ” ซองยอลพูดขึ้นเสียงดังในขณะที่หน้าก็แดง มยองซูยิ้มให้กับซองยอล

 
TBC. :D
อันยองฮะ :D วันนี้ผมขอเข้ามาเองเลยน้ะฮะ 555555555 เอาจริงๆเลยน้ะฮะ คือว่า... เรื่องนี้มันงงมากเลยใช่มั๊ยฮะ? มาแบบงง Ssยังงงเหมือนกันฮะ  อ๋า! Ssคือชื่อผมน้ะฮะ แค่ตัวย่อน่ะฮะ ถ้ามันดีก็ชมผมน้ะฮะ แต่มันไม่ดีบอกผมน้ะฮะ Ssจะได้แก้ไข :) 55555555555555555555
มยองยอล คือ สามีภรรยาที่ดีที่สุดน้ะฮะ :D